27 Şubat 2017 Pazartesi

HAYAL Mİ GERÇEK Mİ




Yıldızlar yanar gözlerimde
Ellerimde bir avuç olmuş dünya
İnsanlar küçülmüşler
Ve öylesine uzak sevgiler
  
Uzak diyarların düşler sokağından
Kuş sesleri çalınır kulağıma
Hep aynı şarkıyı söyler gibi ötüşürler
Serçe midir, bülbül müdür 
Neyedir, kimedir feryatları bilemem

Yılan gibi kıvrım kıvrım uzayıp gider yollar
Hem hasrete, hem vuslata gebedirler
Geride kalan sızlatırken yüreğini
Diğeri kuşlar gibi uçar, kavuşmanın coşkusuyla
Her yol kavşağında

Yarı uyur yarı uyanık, dalar giderim 
Gemiler geçer gözlerimin ufkundan
Hayalet yolcular dans eder güvertesinde
Sisler arasında ahenkle

İşkencenin süresini uzatır mı gerçekten umut etmek
Gerçeği duymak, görmek, bilmek yerine
Hayallerle mi avunmalıyım kendimce
Bir ben değil ki
Koca bir nesil kaybolmadık mı
Hayallerle gerçekler arasında

Bir iz bırakmalıydı oysa insan 
 Göçüp giderken bu dünyadan 
Sokak sokak dolaşıp
 Milyonlarca ayak izine
Kendi izlerini de katarak


        nurten y tartaç
         27 Şubat 2017



10 Şubat 2017 Cuma

GEÇİYORDUM UĞRADIM


                                          ( İnt. Josephine Wall )

"Geçiyordum uğradım..." dı sanki hayatı...

"Geç buyur!" demişlerdi de isteksizce,

kapı önünde bir mindere bırakmıştı çekingen bedenini

anlayıp istenmediğini.

Hani... 
kapıdan uğramış, hal hatır sorup çıkıverecekmiş gibi...

Hep telaşlı, hep tedirgindi...


Sanki akrepti, kaçıyordu yel kovandan...

İçten içe aslında vuslat hayaliyle.

İki kapılı bir handı dünya...

Girmişti 
içeri bir şekilde de,


oyalanıyordu işte çıkışa kadar...



nurten y tartaç