21 Kasım 2011 Pazartesi

ÇADIRDA ÇOCUK OLMAK




Dışarıda soğuk, dışarıda ayaz var.

Dışarıda kar lapa lapa yağar.

Oyun zamanı şimdi.

Çocuktur o...

Kardan adam yapmalı, burnuna havuç takmalı...

Kartopu oynamalı.

Üşüyüp eve girmeli.

Kestane kebap yapmalı sobanın üstünde annesi.

Sıcacık olmalı; hem yüreği, hem elleri.

Ardından güzel rüyalara yatmalı çocuk.

 Rüyalar masal gibi...

Kar yağmalı lapa lapa, 

ısıtmalı ama.

Her tanesi şeker tadında,

rengarenk olmalı;

mavi, kırmızı, sarı, mor...

Kahkahalarla uyanmalı çocuk...

Oysa;

çatlamış soğuktan, üşür, tutmaz elleri küçüğümün.

Çorapsız ayakları morarmış, 

dondu donacak naylon terliğinin içinde.

Bilir O;

karla oynanmaz.

Soğukla şaka olmaz.

Zordur çocuk olmak oralarda.

Hem de çadırda ...

Kar azap,

soğuk ölümdür...

Üşür geceleri küçüğüm, donar...

Isınmak ister,

yakar sobayı naylon çadırda...

 Yanar küçüğüm...

Yanar...


(Çadırkentte çıkan yangında bir çocuk öldü diye geçer alt yazıda...)


         nurten y tartaç
         

4 yorum:

aysema dedi ki...

Ahhh, Çınar'ım ahhhhh! İçimiz yanıyor, neresine baksak dram var. İnsanlar ölüyor, çocuklar ölüyor, yaşayanlar sürünüyor.
Deprem değil, aç gözlüler öldürüyor. Sahtekarlar,dolandırıcılar,hırsızlar arsız arsız dolaşıyor insanların içinde...Neresine dokunsak elimizde kalıyor.
Giden yardımları bile doğru dürüst dağıtamıyorlar.
Çok üzgünüm.

Sazan dedi ki...

Ne acı ve ne büyük terbiyesizler var ki bunu öleceği varmış ile açıklıyor...

Aysema Hocama katılıyorum.

Saygı ve sevgiler...

hayat izlerim dedi ki...

Bu çok çok büyük bir acı ...

Çınar dedi ki...

hayat izlerim ; evet canım hem de çok büyük bir acı ve ne yazık ki elimizden birşey gelemiyor. Gerçi gileryapılan yardımlar yerine ulaşmış olsa bu acı olaylar olmayacak en azından çok azalacaktı.

Sev